METODE LEČENJA

Kako izgledaju proces i metode lečenja ?

Metode lečenja bolesti zavisnosti sestoje se iz nekoliko faza.

Prva faza lečenja predstavlja detoksikacija (izbacivanje supstance iz organizma) i otklanjanje fizičke zavisnosti.
Druga faza lečenja je promena životnog stila tj. navika.
Treća faza i četvrta faza lečenja su rehabilitacione. Treća faza se odnosi na socijalizaciju, a četvrta faza se karakteriše ličnim radom i razvojom.

Prva faza u lečenju bolesti zavisnosti- detoksikacija

Stručni tim Specijalne bolnice iz oblasti psihijatrije “Sunce” uspešno rešava probleme kao što su odvikavanje od heroina, alkohola, kokaina, ekstazija i drugih psihoaktivnih supstanci.

U zavisnosti od supstance koju je zavisnik koristio, postoje različte vrste detoksikacije kao metode lečenja:

Za zavisnike od heroina i opioida primenjuje se klasična detoksikacija.

Klasična detoksikacija u proseku traje 7-14 dana. Ona podrazumeva primenu odgovarajuće terapije koja će ukloniti fizičke simptome apstinencijalne krize (bolove, mučninu, povraćanje, diareju, sekreciju iz nosa i očiju, jezu,…) čime se pacijentu pomaže da sa što manje nelagodnosti i rizika prebrodi apstinencijalnu krizu. Tokom ovog procesa koriste se antikrizni lekovi koji nisu na bazi opijata. U ovom programu se primenjuju i različite metode kojima se smanjuje želja za drogom. Po završenoj detoksikaciji u terapiju se uvodi blokator.

Za zavisnike od kokaina i drugih stimulansa predviđena je detoksikacija i u trajanju od 7 dana.

Terapija koja se koristi je simptomatska, pomaže da se umanje simptomi apstinencijalne krize kao i da se u što većoj meri umanji žudnja za supstancama. Po završetku detoksikacije u terapiju se uvode blokatori da bi se kontinuirano žudnja držala pod kontrolom.

Za zavisnike od alkohola

Trajanje detoksikacije zavisi od težine kliničke slike i prisustva eventualnih komplikacija. Najčešće traje 7-10 dana. Ova faza se završava uvođenjem averzivne terapije (blokatora) i lekova koji smanjuju žudnju za alkoholom.

Za zavisnike od lekova za smirenje i spavanje

Predviđena je obustava ovih lekova postepenim smanjivanjem dnevne doze. Trajanje ovog protokola zavisi od početne dnevne doze leka. Smanjivanje doze leka se vrši postepeno i pažljivo da se ne bi provocirali simptomi apstinencijalne krize i da bi uspostavljanje apstinencije bilo bezbedno.

Za pacijente koji imaju bihevioralne adikcije (kockanje, zavisnost od video igrica, zavisnost od interneta, zavisnost od kupovine, pornografije i sl.)

Predviđeno je psihoterapijsko lečenje koncipirano u odnosu na posledice koje su nastale tokom problema.

Za pacijente koji zloupotrebljavaju psihoaktivne supstance bez razvoja zavisnosti

Ovi pacijenti ne zahtevaju detoksikaciju i lečenje apstinencijalne krize te se odmah započinje psihoterapijsko lečenje uz praćenje opšteg stanja i eventualnog uvođenja odgovarajuće psihofarmakoterapije i blokatora.

Nakon detoksikacije - BLOKATORI

Po završetku detoksikacije, potrebno je stabilizovati apstinenciju. Stabilizovanje apstinencije podrazumeva postepenu obustavu antikrizne terapije i uvodjenje drugih lekova. Ovo je naročito važno kod pacijenata koji pored zavisnosti imaju još neki psihijatrijski poremećaj (depresija, stanja straha, psihoza, poremećaji ishrane, poremećaji ličnosti) koji zahteva pažnju i lečenje. Često se dešava da tek kada se prestane sa uzimanjem alkohola ili droge ovi poremećaji postaju očigledni. Pored uvođenja psihofarmaka u redovnu terapiju uvode se blokatori.

Šta je to blokator ili čip?

Lečenje bolesti zavisnosti je podržano odgovarajućom farmakoterapijom (lekovima) u cilju stabilizovanja i održavanja apstinencije. Proces detoksikacije završava se uvođenjem blokatora.

Kod pacijenata koji se leče od opijatske zavisnosti (heroin, buprenorfin, metadon, trodon) blokatori smanjuju šansu da po prestanku uzimanja opijata dođe recidiva primarnom supstancom (opijatom) kao i do razvoja alkoholizma i zavisnosti od lekova za smirenje i spavanje.

Blokatori mogu biti u različitim oblicima, zavisno od stanja pacijenta:

Blokatori u vidu tableta, koji se koriste u lečenju zavisnosti od opijata i opoida (heroin, trodon) ili averzivne terapije u slučaju alkoholizma. Ovo su lekovi koji pomažu da se kontroliše želja za drogom i/ili alkoholom i privremeno sprečavaju njihovo ponovno uzimanje. Uzimaju se oralnim putem (pijenjem) u obliku tableta, uz obavezan nadzor od strane saradnika u lečenju.

Implanti obezbeđuju sigurnu zaštitu tokom 3 ,6 ili 12 meseci (u zavisnosti od vrste implanta). Ako ih pacijent dobro podnosi, njihova ugradnja (hirurškim putem) se može ponavljati onoliko dugo koliko je pacijentu potrebno.

Depo injekcije –blokator se može koristiti i u ovom obliku. Njihova primena ne zahteva hiruršku intervenciju. Intramuskularne depo injekcije obezbeđuju zaštitu tokom mesec dana, 3, 6 i 12 meseci, a postoje za opijate (heroin), stimulanse (kokain, amfetamini) i alkohol.

Druga faza lečenja bolesti zavisnosti predstavlja promenu životnog stila.

Ova faza se sastoji: od psihoedukacije kojom se pacijent i porodica (saradnici u lečenju) informišu o problemu; porodične psihoterapije; vežba relaksacije i disanja i sl.

Cilj ovakakvog koncepta

Cilj ovakakvog koncepta u drugoj fazi lečenja je da pacijent nauči kako da prepozna i izbegne: rizične situacije, smanji stres, rešava probleme po principu realiteta, ostvari bolje odnose sa vršnjacima i osobama suprotnog pola, šta da uradi kada se javi žudnja za drogom, a sve u svrhu intezivnog učenja veština sprečavanja recidiva (povratka), kao i promena u životnom stilu koje će to podržati.

U ovome pacijentu pomažu Stručni tim Specijalne bolnice iz oblasti psihijatrije Sunce (psihijatar, psiholog, medicinski tehničar i radni terapeut) kao i pacijentovi saradnici (najuži krug porodice- roditelji, braća i/ili sestre, supružnici) koji se angažuju u sprovodjenju programa.

Treća faza lečenja bolesti zavisnosti predstavlja socijalizaciju zavisnika.

Socijalizacija se odnosi na izgradnji novih socijalnih kontakata sa osobama iz okruženja koje nemaju nikakav kontakt sa bolesima zavisnosti. U lečenje se uključuju “strejt” osobe iz okruženja (rođaci, poznanici, prijatelji) koji omogućavaju napredak zavisnika ka glavnom cilju- izlečenje i potpuna promena stila života i socijalnog okruženja.

Podrška porodice i prijatelja je neophodna u lečenju svih zavisnosti.

Cilj treće faze lečenja bolesti zavisnosti je sprečavanje recidiva i socijalna reintegracija.

Četvrta faza lečenja bolesti zavisnosti zajedno sa trećom fazom predstavlja deo rehabilitacione faze lečenja bolesti zavisnosti.

Cilj četvrte faze lečenja je napredak na profesionalnom planu i dalji lični razvoj (na emotivnom, socijalnom i kognitivnom planu). U ovoj fazi pacijent je samostalniji nego u prethodnim fazama. Primenjuje terapijska pravila koja je prethodno naučio i uspeva da prepoznaje potencijalne rizike vraćanja u problem koje prevazilazi najčešće samostalno. Apstinencija se i dalje održava.

Prva faza lečenja podrazumeva svakodnevne dolaske u ordinaciju radi praćenja detoksikacije, dok je ostale faze moguće realizovati online!

Ukoliko želite da dobijete još informacija o lečenju i zakažete termin kontaktirajte nas putem maila: [email protected] ili pozovite: +38169 243 76 62 (viber/whatsapp)